Εμείς απλά θέλουμε να δώσουμε απαντήσεις σε μερικές αήθεις και ανιστόριτες επιθέσεις που σκοπό έχουν την διαίρεση των Ελλήνων!
Κολοκοτρώνης:
...επειδή είμεθα εις τέτοια κατάσταση, εξ αιτίας της διχόνοιας, μας έπεσε η Τουρκιά επάνω μας και κοντέψαμε να χαθούμε, και εις τους στερνούς επτά χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα.
...Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν και φυλάττουν μια Θρησκεία. Και αυτοί, οι Εβραίοι, οι όποίοι κατατρέχοντο και μισούντο και από όλα τα έθνη, μένουν σταθεροί εις την πίστη τους.
-----
Κατά την αρχαιότητα οι μεν Έλληνες έλεγαν «πας μη Έλλην βάρβαρος»,
οι δε Ιουδαίοι «πας μη Ιουδαίος Έλλην»,
οι δε Χριστιανοί «πας μη Χριστιανός θύραθεν», δηλαδή έξω από την θύρα.
Τα Ιουδαίος και Έλλην έπαυσαν να είναι Εθνικά, ήσαν πλέον θρησκευτικά. Ιουδαίος δεν λεγόταν μόνο ο Εβραίος αλλά και κάθε άνθρωπος πάσης φυλής και γλώσσης και υπηκοότητας που δεχόταν να περιτμηθή και να θρησκεύει κατά τον Μωσαϊκό νόμο. Και Έλλην δεν λεγόταν ο κάτοικος της Ελλάδας, αλλά κάθε ειδωλολάτρης κάθε φυλής και γλώσσας, εφόσον δεν ήταν Ιουδαίος.
Όταν λοιπόν το «Έλλην» έλαβε την παγκόσμια και θρησκευτική σημασία, οι κάτοικοι της Ελλάδας έλαβαν τα άλλα ονόματα [δηλαδή Πελασγοί, Αχαιοί, Μακεδόνες κ.λ.π.]». Γι αυτό και ο Μ. Αθανάσιος όταν αναφέρεται στους Έλληνες της Δωδώνης τους ονομάζει Πελασγούς.
Κολοκοτρώνης:
...επειδή είμεθα εις τέτοια κατάσταση, εξ αιτίας της διχόνοιας, μας έπεσε η Τουρκιά επάνω μας και κοντέψαμε να χαθούμε, και εις τους στερνούς επτά χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα.
...Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν και φυλάττουν μια Θρησκεία. Και αυτοί, οι Εβραίοι, οι όποίοι κατατρέχοντο και μισούντο και από όλα τα έθνη, μένουν σταθεροί εις την πίστη τους.
-----
Κατά την αρχαιότητα οι μεν Έλληνες έλεγαν «πας μη Έλλην βάρβαρος»,
οι δε Ιουδαίοι «πας μη Ιουδαίος Έλλην»,
οι δε Χριστιανοί «πας μη Χριστιανός θύραθεν», δηλαδή έξω από την θύρα.
Τα Ιουδαίος και Έλλην έπαυσαν να είναι Εθνικά, ήσαν πλέον θρησκευτικά. Ιουδαίος δεν λεγόταν μόνο ο Εβραίος αλλά και κάθε άνθρωπος πάσης φυλής και γλώσσης και υπηκοότητας που δεχόταν να περιτμηθή και να θρησκεύει κατά τον Μωσαϊκό νόμο. Και Έλλην δεν λεγόταν ο κάτοικος της Ελλάδας, αλλά κάθε ειδωλολάτρης κάθε φυλής και γλώσσας, εφόσον δεν ήταν Ιουδαίος.
Όταν λοιπόν το «Έλλην» έλαβε την παγκόσμια και θρησκευτική σημασία, οι κάτοικοι της Ελλάδας έλαβαν τα άλλα ονόματα [δηλαδή Πελασγοί, Αχαιοί, Μακεδόνες κ.λ.π.]». Γι αυτό και ο Μ. Αθανάσιος όταν αναφέρεται στους Έλληνες της Δωδώνης τους ονομάζει Πελασγούς.